Polish stuff.

Patrzę w kalendarz i widzę, że minęły dobre trzy miesiące odkąd pisałem cokolwiek tutaj, z braku czasu, z braku weny czy czegokolwiek. Zwłaszcza tego pierwszego, zwłaszcza ostatnio.
Najważniejsze, że starcza mi czasu na posłuchanie jakiejś muzyki, a jako że ostatnio mocno wsiąknąłem w polskiego rocka, właściwie nie tylko w ten gatunek, to będzie notka na ten temat.
Zastanawiam się, jak mogłem nie doceniać polskiej muzyki, przecież powstało u nas tyle wspaniałych kawałków, które mogłyby się śmiało zapisać w światowej historii rocka. Gdyby ktokolwiek poza nami rozumiał o co w nich chodzi. Tak czy inaczej, pomyślałem sobie, że zaprezentuję coś w stylu The Fucking Best Of Polish Rock by Olej. Kawałki poniżej są ustawionej w kolejności przypadkowej, bo nawet jakbym chciał je jakoś uporządkować to nie byłbym w stanie ogarnąć kryteriów, według których mógłbym wyróżnić pewne piosenki. Także tak...

Jak sobie to piszę to mi pierwsze co mi przychodzi do głowy to jeden z pierwszych polskich zespołów grających ciężkiego rocka czyli TSA. W 1984 roku nagrali album "Heavy metal world", na którym znalazł się poniższy kawałek. Mega kompozycja, myślę że żaden zagraniczny zespół nie powstydziłby się czegoś takiego. "Alien":



Mam też drugą piosenkę tegoż zespołu, którą wielbię nad wyraz. Nie wiem niestety na jakiej płycie się ona ukazała i nie chcę mi się sprawdzać. Tak czy inaczej, kawałek dobry na święto pierwszego listopada:



Lady Pank, tę nazwę zna każdy polak. Jak ich słucham to zawsze mi się marzy pisać takie teksty jak Andrzej Mogielnicki i umieć grać na wiośle conajmnej tak dobrze jak Jan Borysewicz. A to są moje ulubione kawałki wspomnianej grupy:



Za to ten kawałek lubię, bo ma dobry tekst, pomimo że jest turbo hitem, trafia w pewny etap w życiu każdego. A i solo na gitarze też jest pro.



Nie wiem czemu, ale jak pomyślę o Lady Pank to w tym samym momencie mi przychodzi do głowy Perfect. W życiu byście się nie spodziewali jaki kawałek się znajdzie poniżej, never ever.



Albo i coś z nowości:



Dzięki temu, że wrzuciłem powyżej ten kawałek, a nie inny mogę swobodnie przejść do następnego zespołu. W Perfekcie gra od jakiegoś czasu pan Dariusz Kozakiewicz, który jest swego czasu, czyli w roku 1971 popełnił z zespołem Breakout album pt. "Blues". Wielu się wydaje, że wyczyny gitarowe, które słychać na wspomnianym albumie są wykonywane przez pana Tadeusza Nalepę. Teraz czuję się w obowiązku wyprowadzić naród z błędu i uświadomić, iż to jednak są wyczyny pana Dariusza.



Pisząc o polskim rocku nie mógłbym zapomnieć o zespole Kult, także nie zapominam:



Bardzo lubię linię basu w powyższej piosence. W poniższej natomiast, cholernie się jaram klawiszami w kawałku "Arahja" ale jakoś internet nie pozwala mi na znalezienie jego w wersji oryginalnej, także nie wrzucam.

Dalej idąc, mi przychodzi na myśli grupa o nazwie Oddział Zamknięty i piosenki takiej jak:



Tego się nie spodziewaliście:



Na koniec chciałem dopierdolić coś ultramegawkurwęfchujzajebistego. Dlatego też wrzucam ten utwór:



To nie jest to wykonanie, które chciałem zapodać ale nie ma co się czepiać, bo też urywa dupsko.

Podsumowując, mogę powiedzieć że plan na notkę był mniej ambitny, bo miałem wrzucić kilka kawałków bez rozpisywania się, a jak widać wyszło inaczej. Tak czy inaczej, jeśli ktoś z czytaczy tego badziewnego bloga słyszy powyższe utwory po raz pierwszy to mam nadzieję, że się zajara. Jeśli jednakowoż znasz te utwory (w sumie to ciężko ich nie znać), to się zajarasz nimi na nowo i będziesz je napierdalał przej najbliższy tydzień conajmniej.

Bless y'all, to pisałem ja, Olej, as always. :)


P.S. Już nie jestem niezależny, offowy, alternatywny i w ogóle indie. Teraz jestem hipsterem.